Gruzja. W drodze na Kazbek i z powrotem

Gruzini nie lubią stać w kolejkach, więc usiedli pod drzewem i odszpuntowali beczułkę wina. A kiedy nadszedł wieczór, Wszechmocny przysiadł się do nich bo poznał, że to było dobre wino. Posłuchał gruzińskich opowieści, popróbował baraniny i posmutniał, bo pojął że bardzo ich polubił, tymczasem nie został mu już ani jeden dobry kawałek świata. A potem westchnął i dał im ten, który stworzył dla samego siebie. Najpiękniejszy kraj świata. Gruzja jest taka po dziś dzień. Niespieszna, rozgadana i choć nękają ją kataklizmy i wojny, to wie, że przeminą i ma w sobie święty spokój.

Gruzja jest stworzona dla podróżników i dla turystów. Jest bliska. Łatwo dotrzeć tam samolotem w ledwie kilka godzin i nie trzeba obawiać się ani jet lagu, ani szoku kulturowego, ani żadnych niebezpieczeństw. Ale zarazem Gruzja jest odległa bo wyrosła na innych mitach niż nasze własne a ich religia, choć chrześcijańska, pełna jest cudów i świątyń zupełnie odmiennych od zachodnioeuropejskich. Zdaje się nam egzotyczna i odległa.